Zojuist
heb ik een NOS bericht gelezen over Syrië vluchtelingen dat ik niet helemaal
kan duiden.(1) Hoewel het vlot en helder geschreven is, blijft mij de bedoeling
achter het artikel een twijfelgebied. Wie de vrolijke foto bekijkt van het
groepje vluchte-lingen dat een gezamenlijke selfie maakt met een selfie-stick,
denkt in eerste instantie dat het stuk satirisch bedoeld is, als een
lachspiegel tegenover het vluchtelingprobleem. Je denkt dat ze Arnold Karskens
willen bijbenen met het ontmaskeren van de ‘grote nood’ onder de vluchtelingen
die soms wel een half uur in een bootje hebben gezeten van het ene eiland in
Turkije naar het volgende eiland in Griekenland.(2)
Al
lezend krijg ik het bange vermoeden dat de auteurs misschien willen beweren dat
een I-phone6 tegenwoordig onmisbaar is voor de zichzelf respecterende
vluchteling. En dat ze anders nooit de weg weten te vinden naar het Walhalla
van de Europese landen, als ze niet via internet vernemen waar en hoe ze het
snelst binnenkomen in Groot-Brittannië, Duitsland of Nederland en waar je het
snelste een verblijfsvergunning krijgt als minderjarige. Noem mij maar
ouderwets, maar ik ben nog gewend aan arme negerkindjes met vliegen om hun
hoofd, waarvan de hulporganisatie in het TV-spotje vertelde dat je voor vijf
gulden per jaar het kind een heel nieuw leven kon bieden. Ik heb nog aan
sponsorlopen meegedaan in de brugklas van de middelbare school, om met zijn allen vijfhonderd
gulden op te sturen voor een schooltje in Latijns-Amerika. En dat werd door ons
kinderen ervaren als een diep bewustwordingsproces, dat wij het hier zo goed
hadden en zij zo slecht. Bijna even belangrijk als de zeehondjes die door
Greenpeace werden gered, waar ik nog heitje-voor-een-karweitje voor heb gedaan
en auto’s gewassen. Allemaal uit liefde voor de zwakkeren.
En
dan kijk ik nu naar de vrolijke tronies van de ‘vluchtelingen’ waarvan ik heb
vernomen dat een aantal van hen weigerde aan boord te gaan van het luxe
passagiersschip in Griekenland indien er geen WiFi aan boord was. Come again?? Ik
weet niet precies wat zo’n I-phone6 kost, maar ik denk dat ik er een heleboel
auto’s voor had moeten wassen. En bijna elke vluchteling heeft er één, wat de
behoefte aan stopcontacten haast ondragelijk maakt onder de vluchtelingen. En
sommige vluchtelingen hebben het zo zwaar, dat ze wel 1000 simkaarten per dag
moeten verkopen en aan die vraag valt toch niet te voldoen!? Onmenselijke
taferelen spelen zich daar af. Wat we met enige zekerheid kunnen zeggen als we
naar de vluchtelingen kijken, is dat de allerarmste en meest getroffen
slachtoffers van de oorlog waarschijnlijk nog midden in de gevechtszone wonen
of al onder het puin zijn begraven en dat het vooral mensen uit de omliggende
provincies zijn die hierheen komen. Ik vind het begrijpelijk als mensen voor betere
toekomstperspectieven over de grens van hun eigen land kijken, maar mag het wat
minder dramatisch met de berichtgeving op alle journaals over deze consumentenbond-vluchtelingen,
met hun kijk-en-vergelijk routeplanning? Deze ‘doorreizigers’ die precies weten
wat ze willen en waar ze recht op hebben. En willen ze er alsjeblieft wat
minder vrolijk bij kijken, want ik vind het niet eerlijk tegenover mijn
zeehondjes.
Sven Snijer
(2) http://nieuws.tpo.nl/2015/08/15/niemand-is-naar-kos-gevlucht-omdat-zijn-of-haar-leven-gevaar-liep/