Nog
steeds is de rechtse mens verongelijkt en speelt hij de rol van underdog in het
maatschappelijk debat, terwijl Wilders ondertussen virtueel op achtendertig zetels staat
(1) en misschien straks wel de nieuwe premier wordt als het kabinet mocht klappen
op het lek van de commissie stiekem.
De ‘gewone Nederlander’ blijft het gevoel
hebben dat hij niet gehoord wordt door het elitaire zootje daar in Den Haag,
terwijl de bijdragen van rechts aan het vluchte-lingendebat toch volop op alle journaals te zien zijn
geweest, variërend van het roepen ‘Daar moet
een piemel in!’ tot het AZC’s in de fik
steken of auto’s van wethouders. En maar blijven volhouden dat de achterban
van Wilders helemaal niet onderontwikkeld is…
Net
als veel mensen heb ik me jarenlang geërgerd aan het linkse ‘cordon sanitair’
dat in ons land werd gelegd om dissidente personen met rechtse meningen,
weliswaar minder demonstratief dan bij onze zuiderburen, maar toch voldoende om
iedere burger het gevoel te geven dat klagen over het integratiebeleid gelijk
stond aan racisme. Maar nu Nederland de nummer één is geworden van Europa in de
afwijzende houding tegenover vluchtelingen en Geert virtueel de grootste is,
kan niemand toch meer volhouden dat het rechtse geluid niet gehoord wordt.
Zelfs bij de VARA mag je tegenwoordig vertellen wat je tegen asielzoekers hebt,
dus wat wil je in godsnaam nog meer dan?!
Parlementaire democratie
Wat
mij opvalt is dat rechtse mensen blijven klagen dat zij niet altijd hun zin
krijgen, terwijl dat in een parlementaire democratie de normaalste zaak van de
wereld is, dat je niet altijd je zin krijgt. Dat is verschil tussen een
democratie en het systeem van Franco in de jaren zeventig of het Servië van
Milosevic. Daar kregen de rechtse mensen altijd hun zin. En dat was net zo
vervelend voor de linkse minderheid in die landen als het voor de
rechts-liberale mensen vervelend was om te moeten leven in sovjet-dictaturen,
want het is nooit leuk als jouw geluid niet gehoord wordt. Maar daar gaat het
de rechtse Nederlander al lang niet meer om, dat hij niet gehoord wordt. Hij
vindt het vervelend dat er nog steeds mensen bestaan met een linkse
overtuiging. Hoe kan dat nou toch? Hebben ze het dan niet duidelijk genoeg uitgelegd?
Het
subsidie-slurpende linkse zootje dat alle media controleert blijft maar liegen
tegen de burgers en zal hen proberen af te houden van regeringsdeelname, met
hun vieze zwartmakerij en verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog (Wat met rechtse
demonstraties waarbij de Hitlergroet wordt gebracht niet een heel moeilijke
associatie is) maar de burger pikt het niet meer! Althans, dat zeggen ze. Want
dat is nu net het probleem in Nederland, de burger pikt het juist wel. Hij pikt
het al veel te lang, omdat Nederlanders een stelletje ruggengraatloze jankerds
zijn die pas beginnen te piepen en te mekkeren als het al te laat is. Als alle
beslissingen al voor hen genomen zijn, omdat ze zaten te slapen op het moment
dat ze hadden moeten opletten, toen er belangrijke wetten door de Kamer
dreigden te worden aangenomen. Want toen had de Nederlander het te druk met
voetbal, met Lingo, met Bert & Ernie of met een huilerige goede
doelenactie. Politiek dat is maar saai, totdat de Nederlander in zijn
portemonnee gepakt wordt, dan wordt hij opeens heel bewust en betrokken. Of als
er een AZC in zijn achtertuin wordt geplant, dan begrijpt hij in één keer
wat er (niet!) moet gebeuren en ook hoe die hele rotzooi in het Midden Oosten
aangepakt moet worden. Dan is hij plots een Midden Oosten deskundige.
De verontruste burgers
De
gewone Nederlander is een kankeraar die vaak slecht geïnformeerd is over de
meeste kwesties waar hij zich kwaad over maakt. Ergens voelt hij dat er iets
niet goed zit, maar hij weet niet precies wat en daarom roept hij maar dat de
burger het niet langer pikt, dat die heren in Den Haag eens moeten oprotten of
eindelijk eens doen wat de burger wil. Nederlanders zijn nog geen fascisten (ik
geef ze nu nog het voordeel van de twijfel van ‘verontruste burgers’), maar die
kant gaat het langzaam wel op. Ook in Spanje trouwens, waar volgens het
programma ‘Andere Tijden’ (2) de Franco-politiek een comeback schijnt te maken via
een zeer katholieke partij die daar nu in opkomst is, waar ook daadwerkelijk de
oud-politici uit die tijd mee verbonden zijn. Toch iets om over na te denken als je weet dat ook de partij van
Wilders niet democratisch is georganiseerd, wat één van de redenen is waarom de
tweede sterke man van die partij Hero Brinkman eruit stapte.
Op
mijn blog Dark horse Essays krijg ik opvallend weinig lezers op artikelen
die
een genuanceerd beeld geven van het islamdebat, terwijl artikelen met een harde
aanval op de islam op grote lezersaantallen kunnen rekenen. De lezer laat mij
duidelijk weten wat wel of niet gewenst is. Ik wordt doodgezwegen als ik mensen
vraag verder na te denken en zaken in een historisch perspectief te plaatsen.
Niemand heeft een boodschap aan Confucius' advies ‘leer van de geschiedenis’(of
je zult gedoemd zijn het te herhalen). Nederlanders zijn eeuwig gedoemd alles
te herhalen, want ze leren nergens van. Als er één ding categorisch fout gaat
in ons land, dan is het wel dat we iedere keer opnieuw dezelfde fouten maken,
omdat we telkens overnieuw beginnen en nooit het bestaande systeem verbeteren
met behoud van de werkzame delen. Het is zelfs zo erg, dat van lopende
(sociale) projecten nog niet eens de resultaten bekend zijn en ondertussen al
nieuwe projecten worden opgestart. En in plaats van effectiever, probeert de
Nederlander altijd alles leuker te maken, mensen te enthousiasmeren, niet
begrijpend dat dit heel snel wegebt als er geen structurele basis is om het
systeem te ondersteunen als we even niet ‘blij’ zijn en geloven in het
positieve.
De onheilsprofeet
De
klaag-Nederlander is het natuurlijke tegenwicht tegen de blije Nederlander, de
vrolijke eikel die als ‘mensenmens’ probeert ‘kleine wondertjes’ te
bewerkstelligen waar geen enkele empirische basis voor is of ideologisch
draagvlak. De zwartkijker die zichzelf steevast realist noemt, is altijd op zoek
naar de pijnlijke feiten waarmee hij niet alleen zijn gelijk kan halen, maar
waar hij ook zijn voortdurende onvrede mee in stand kan houden, want een dag
niet gekankerd is een dag niet geleefd. En het is niet dat de problemen niet
reëel zijn, maar er bestaat voor deze mens geen realiteit zonder problemen. Als
je je er niet kwaad over kunt maken dan is het de moeite niet waard. In Amerika
werd burgerrechtenactivist Marten Luther King bekend met zijn toespraak ‘I have
a dream’, maar in Nederland zou dat een toespraak moeten zijn met de titel ‘I
have a nightmare'…, dat spreekt mensen meer aan. Afkomstig van iemand die goed
kan vertellen wat voor ellende we kunnen verwachten en hoeveel. Zo’n visionaire
onheilsprofeet hebben we natuurlijk ook, met onze Geert. Hij voorspelt ons precies
hoeveel tsunami’s van asielzoekers we kunnen verwachten en hoeveel moslims
binnenkort op elke straathoek bommen zullen plaatsen en hoe diep het Brusselse
monster in onze zak aan het graaien is en hoe het einde van zwarte piet, het
einde zal zijn van de Nederlandse beschaving…
Ik
heb ook liever dat zwarte piet gewoon zwart blijft, maar Jezus…er zijn
belangrijkere dingen in het leven. Als ik ergens over mag klagen, dan is het
wel die zieligheid van Nederlanders dat ze zich drukker maken om een volksfeestje
dan over de werkelijke reden van de brandhaard in het Midden Oosten. Denken ze
echt dat IS zomaar als een duveltje uit een doosje is gesprongen? Alles heeft
een lange voorgeschiedenis en als dat je niet interesseert dan zul je op een
dag met de gevolgen ervan geconfronteerd worden. Hogelijk verbaasd zijn de
Nederlanders dat ze opeens geen recht meer hebben op verschillende
voorzieningen die een paar jaar terug nog vanzelfsprekend waren (‘We hebben het
toch maar goed in Nederland’), maar wie zich een klein beetje in de
decentralisatie heeft verdiept, had van tevoren kunnen zien aankomen dat de
burger genaaid zou gaan worden. Een beetje laat om nu te gaan huilen. En
daarbij, je kunt het niet allebei hebben. Mensen hadden behoefte aan een rechts
geluid, een stevige aanpak, een einde maken aan de bureaucratie, de burger meer
invloed geven…en dat is nu precies wat ze van Den Haag krijgen. ‘Zoek het
lekker zelf maar uit burger, met je eigen netwerk. Jij weet het allemaal zo
goed en wij kunnen het niet meer betalen’. Je kunt nu eenmaal niet rechts
lullen en links aan het subsidie-infuus blijven hangen.
Sven Snijer