De
jeugdzorgvreugde was weer van korte duur. Vlak na het ons aanmelden bij de
facebookpagina “KwaliTIJD voor het kind”(1) waar we enkele artikelen van Dark
horse Essays plaatsten schoten de lezersaantallen met honderden tegelijk
omhoog. Op de pagina zelf kwamen waarderende opmerkingen van
jeugdzorgwerkers, die wel door hadden dat er een kritische noot werd geuit
richting hun sector en beroepsgroep, maar desalniettemin online het gesprek met
ons aangingen. Open discussie op inhoud, waarbij het wel opviel dat de
jeugdzorgwerkers vooral geïnteresseerd waren in de aspecten van ‘caseload
verlagen’ en ‘administratieve druk verminderen’. Dit om meer tijd vrij te maken
voor de echte hulpverlening en aandacht voor het kind. Onze eigen deelname had
als doel het verband aan te tonen tussen werkdruk verminderen (en papieren
rompslomp) en het scheiden van zorgtaken en veiligheidstaken. Dus de ‘knip’
tussen hulpverlening en jeugdbescherming, door een onderzoeksrechter
(rechter-commissaris) te belasten met de risico-taxatie in een gezin. Het is nu
eenmaal lastig werken als jeugdzorgmedewerker als je tegelijkertijd mensen hulp
wilt bieden en ook voortdurend alle ‘zorgelijke signalen’ bij moet houden.
Helpen, met de ingebouwde mogelijkheid om later aan te klagen, via de RvdK bij
de rechter. Een dubbelfunctie die vanzelfsprekend de vertrouwensrelatie met de cliënt
ondermijnt (en dat al 23 jaar lang vanaf de oprichting van Bureau Jeugdzorg,
thans Jeugdbescherming) waardoor niemand met gezond verstand er zal aankloppen.
Een afkeer die door politici en onderzoekers altijd mooi wordt omschreven als ‘veel
mensen weten de hulpverlening nog niet te vinden…’
Kind was bij
jeugdzorg bekend…
Het
idee dat de meeste kinderen die ernstig in gevaar zijn worden aangemeld door de
politie (85%) en dat het voor de overige gezinnen met een normale hulpvraag dus
contraproductief werkt als je die langs dezelfde meetlat legt als de gezinnen
die totaal ontspoord zijn, is iets wat bij de doorsnee jeugdzorgwerker, maar
ook bij de gemiddelde politicus nog niet geland is. Ze veronderstellen nog steeds
dat het allebei mogelijk is; een gezin helpen en ouders verdacht maken. De
artikelen die wij plaatsten op “KwaliTIJD voor het kind” waren achtereenvolgens
‘Bevrijd de hulpverlener’, ‘Schaf de OTS af - deel 2’ en ‘Schaf de OTS af - deel 1’.
De titel van het eerste artikel was natuurlijk aansprekend voor
jeugdzorgwerkers en ook de inhoud kwam aan, ondanks het feit dat wij met onze
visie haaks staan op de huidige manier van werken van jeugdbeschermers. Het
leek ons een goed idee om rechtstreeks met jeugdzorgmensen in gesprek te gaan
over de voordelen van het afstoten van de veiligheidstaak voor gezinsmanagers
(extra tijd voor het kind; de echte hulpverlening) los van de filter waar de
communicatie normaal gesproken doorheen gaat, die van de Jeugdzorglobby, de
mishandelingslobby en de door deze groepen geïndoctrineerde beleidsmakers. Als
gezinsmanagers begrijpen dat het niet alleen teveel gevraagd is van hulpverleners
om naast de hulp die ze organiseren in het gezin, ook de loden last te dragen
van het inschatten van de risico’s voor het kind bij zeer disfunctionele gezinnen
-met het steeds terugkerende fenomeen dat kinderen dood gaan onder toezicht van jeugdzorg- (2)
dan zouden we er een bondgenoot bij hebben voor het bepleiten van een Onderzoeksrechter en een Rechtmatigheidstoets.(3)
‘U wordt
verwijderd’
Maar
na twee dagen was het met de initiële toenadering gedaan en kregen wij bericht
van één van de beheerders van "KwaliTIJD" dat wij niet langer welkom waren. De
reden was dat een aantal bezoekers van de pagina zich niet langer veilig
voelden met Dark horse als deelnemer:
“…Concluderend
hebben wij als beheerders dus geen bezwaar tegen een inhoudelijke discussie
waarbij het al dan niet werken van het systeem/ politiek en zelfs werkgevers
centraal staan, maar reageren wij op de link tussen jou en dark horse. Op dit
moment merken wij dat werknemers in de groep angstig worden om zich uit te
spreken vanwege deze link; men heeft persoonlijk ervaringen met agressie,
bedreigingen en onveiligheid bij de uitoefening van hun werk. Het feit dat er
een directe link aanwezig is in de groep, werkt op dit moment belemmerend voor
leden om zich uit te spreken of zich kenbaar te maken...”
Iedereen
die Jeugdzorg Dark horse of Dark horse Essays kent weet dat wij geweld of
bedreiging volstrekt afkeuren en dat wij jarenlang de commentaren onder de
artikelen hebben gemodereerd. Het lijkt dus een drogreden om ons op die manier
de toegang tot een discussieplatform te ontzeggen over de kwaliteit van jeugdzorg
en de effectiviteit van de jeugdzorgwerker. Zijn mensen op het platform bang
voor bedreigingen of voelen ze zich bedreigd door de inhoud van zaken die
normaal gesproken niet in hun blikveld komen? Na protest over onze verwijdering
van de pagina (wij bedreigen niemand en hebben zelfs samengewerkt met JBRA bij
de workshop Allemaal Gekkies) (4) kregen wij een laatste reactie over ‘arbeidsomstandigheden
en arbeidsvoorwaarden’ in vakbondstaal (Het platform is verbonden met FNV en
CNV). De eerste reactie ging echter specifiek over de ‘link tussen jou en dark horse’ en daarbij werd vermeld dat ze tegen
een inhoudelijke discussie over het ‘systeem’ geen bezwaar hadden. Kort
samengevat, ze zijn bang voor ons. Maar niet vanwege fysieke bedreigingen of te
weinig betrokkenheid van onze kant bij hun zoeken naar betere manieren van werken die zowel
de jeugdzorgwerker als het kind ten goede kunnen komen, maar vanwege onze ideeën en reputatie.
Sven Snijer
(2)Drugs
en geweld in gezin omgebrachte Bredase baby
https://www.ad.nl/binnenland/drugs-en-geweld-in-gezin-omgebrachte-bredase-baby~a2cbea2f/
Ook
Caroline Forder heeft het over een toetsingskader voor de kinderrechter in haar
artikel. https://www.dropbox.com/s/2lwnxyspp6b3u84/NJB35_Personen-en-familierecht-1.pdf?dl=0
