In
het BNN/VARA radio-programma ‘De overnachting’ zei Theo Hiddema van het Forum
voor Democratie dat hij een voorstander is van rassenvermenging, omdat dit de
beste vorm is van integratie die tal van integratieclubjes en deskundigen
overbodig zal maken.(1) Marokkanen zouden zich net als de Griekse en
Italiaanse gastarbeiders in het verleden gewoon moeten mengen met Nederlandse
vrouwen en opgaan in de samenleving, maar tegelijk voegde hij eraan toe dat de kans
daarop niet bijzonder groot. Moslims willen niet bevrijd worden, die kiezen
voor hun geloof. Zijn pleidooi voor rassenvermenging zal in eerste instantie de
Social Justice Warriors onder ons flink in de war hebben gemaakt, want een
rechtse politicus die pleit voor rassenvermenging is niet direct de eerste
associatie die bij je opkomt, maar natuurlijk zat er een religieuze adder onder
het gras. Moslims mogen op grond van hun geloof niet echt integreren, want er
is hen vanuit het geloof twee dingen verboden; het trouwen met een niet-moslim(2) en het verlaten van de islam (geloofsafval).
Demografische
gevolgen
Deze
twee dingen tezamen maken het onwaarschijnlijk dat moslims zich in de nabije
toekomst als een vis in het water zullen gaan voelen in onze multiculturele en
pluralistische samenleving, want praktisch gezien staat bij moslims het geloof een
echte vermenging met anders gelovigen of niet-gelovigen effectief in de weg.
Demografisch zullen we daarvan op termijn de gevolgen zien: iedereen die als
moslim geboren wordt, blijft moslim en diegenen die met niet-moslims willen
trouwen zullen in de meeste gevallen hem of haar vragen zich te bekeren tot de
islam, anders zal het huwelijk geen doorgang vinden. Per saldo zal de islam door
de jaren heen dus alleen maar groeien en komen er steeds meer moslims die bij
iedere volgende generatie wederom niet mogen trouwen met een niet-moslim. Dit is
een trend die zich voorlopig zal doorzetten, want we weten door de getuigenissen
van verschillende ex-moslims in binnen- en buitenland dat ze in een sociaal isolement
terechtkomen als ze het geloof vaarwel zeggen of een ander geloof aannemen en
niet zelden worden ze bedreigd, mishandeld of vermoord door hun eigen familie.
Kritiek verboden
Daar
komt bij dat er in de islamitische wereld nog steeds geen openlijke
geloofskritiek mogelijk is, afgezien van discussies in de marge over hoeveel of
hoe weinig gezag er moet worden toegekend aan de hadith of sharia-wetgeving,
maar de Koran is boven iedere kritiek verheven, evenals de profeet Mohammed. Dit
heeft tot gevolg dat de kerken leeg lopen, maar er nog iedere dag moskeeën
bijgebouwd worden in ons land. Niemand mag binnen de islam (of op door links beheerste universiteiten) hardop zeggen dat Mohammed zijn religie van joden en christenen
heeft afgekeken en de rest van de koran er zelf bij verzonnen. Kritiek op het christendom en de Bijbel was uit linkse hoek in het verleden de normaalste zaak van de wereld, omdat men daar toen vaak zelf nog onder te lijden had, maar de islam en de emancipatie van moslims, dat is nu opeens een 'culturele kwestie' die maar intern opgelost moet worden. Liever nog moedigen ze de boerka aan als teken van 'emancipatie' dan dat ze de sociale druk in de islamitische cultuur durven aan te wijzen als belemmering van de individuele ontplooiing. De twee islamitische
verboden, het verbod op geloofsafval en het verbod om met een niet-moslim te trouwen,
houden moslims gevangen in een sociaal-religieus systeem dat zichzelf lange
tijd in stand kan houden, zelfs in landen waar moslims een minderheid vormen.
Politieke islam
Vanaf
het moment dat door gezinsherenigingen duidelijk werd dat veel gastarbeiders die
hier aanvankelijk tijdelijk zouden verblijven zich permanent wilden vestigen,
was de algemene aanname bij de meeste Europeanen dat ook moslims zich zouden
vermengen met de rest van de samenleving. Helaas werd er vooral
sociaal-economisch gedacht en hield niemand rekening met de implicaties van het
geloof van de islamitische gastarbeiders. Een tijd lang speelde dat ook geen
rol van betekenis, omdat de eerste generaties een kleine minderheid vormden en
zich redelijk aanpasten aan onze samenleving. Ze waren niet demonstratief
moslim en konden worden omschreven als cultuur-moslims, maar dat is bij de
tweede en derde generaties moslims in Europa wel anders. De latere generaties
zijn in veel sterkere mate beïnvloed door de politieke islam en alle
onfrisheden die daar bijhoren, zoals anti-Amerikanisme (daarin vinden ze politiek
links), samenzweringsdenken, een grondige afkeer van secularisme en ‘door
mensen gemaakte wetten’, openlijk antisemitisme (vermomd als antizionisme) geïnspireerd
door geschriften als de ‘Protocols’ en Mein Kampf, een letterlijke interpretatie
van Hadith-teksten en het verlangen om Sharia-wetgeving grondwettelijk vast te
leggen. Het meest zorgelijke van deze ontwikkeling is dat veel jonge moslims
niet eens weten waar veel van deze ideeën vandaan komen en dat ze veel verder
gaan dan de gebruikelijke religieuze leerstellingen en voorschriften. De
traditionele islam was in vroeger eeuwen niet zo fobisch voor andere culturen en
geloven en had meer ruimte voor de menselijke rede.
Nasr Abu Zayd
Toch
werkt ook de traditionele islam voldoende problematisch bij integratie in een
moderne open samenleving. In 1995 werd in Egypte de islamitische geleerde Nasr
Abu Zayd tot ‘afvallige’ verklaard (3), omdat hij een paar kleine wijzigingen
voorstelde die de islam meer in overeenstemming zouden brengen met de moderne
tijd, zoals het afschaffen van de yizyah,
de speciale belasting voor joden en christenen onder islamitisch bewind en het
recht op het houden van slavinnen, omdat hij beiden niet in overeenstemming
vond met de moderne mensenrechten en de humane behandeling die moslims aan
minderheden zouden moeten schenken, volgens de koran. (4) Dit werd bij zijn
gerechtelijke veroordeling volstrekt van de hand gewezen, want het was strijdig
met de koran en zelfs het bezitten van slavinnen was volgens de rechtbank
‘religieus bewezen zonder twijfel’ geheel in overeenstemming met de heilige
teksten.(5) De universitair docent was vanwege zijn veroordeling ook meteen
gedwongen van zijn vrouw te scheiden, omdat zij als moslima niet met een
niet-moslim getrouwd mocht zijn. Hierdoor openbaarden zich in deze zaak
gelijktijdig twee segregerende en anti-moderne invloeden; het letterlijk
geloven in de eeuwige waarheid van de koran en het verbod om met niet-moslims
te trouwen, waardoor dit altijd eenrichtingsverkeer blijft in het voordeel van
de islam.
Nationale feestdag
Ik
verwacht niet dat veel linkse intellectuelen de diepere laag willen begrijpen
van de gekscherende opmerking van Hiddema over ‘integratie tussen de lakens’,
maar hij heeft hiermee één van de basisproblemen van het integratievraagstuk aangekaart en alles wat ermee samenhangt in politiek-sociale en religieuze zin.
Nu maar hopen dat de politici niet gaan afwachten tot de helft van Nederland straks
islamitisch is en de koeffars helemaal opzij geduwd worden, want met ‘slechts’
één miljoen moslims in ons land zijn ze al van plan om van het Suikerfeest of offerfeest
een ‘nationale feestdag’ te maken.(6) Want we zijn zo blij dat er steeds meer
moslims bijkomen die niet met ons willen trouwen….
Sven Snijer
(2)Een moslimman kan met een christelijke of Joodse vrouw (volken van het boek) trouwen, maar niet met iemand die niet in God gelooft. Een moslimvrouw mag alleen met een moslimman trouwen. http://www.vraagislam.nl/kan-een-moslim-trouwen-met-iemand-met-een-andere-religieuze-achtergrond/
(4)Zelfs
modernisten en hervormers binnen de islam moeten de Koran als instrument gebruiken
voor politieke en sociale hervormingen. Volledig uitgaan van de autonome menselijke
rede en een algemeen gevoel van humaniteit is vrijwel onmogelijk.
(5)Een
aantal hadith-teksten gaan over de behandeling van slavinnen als oorlogsbuit,
waar wel of geen seks mee mag plaatsvinden als ze nog moeten worden
doorverkocht.
“We went out with Allah’s Messenger (may
peace be upon him) on the expedition to the Bi’l-Mustaliq and took captive some excellent Arab women; and we desired them,
for we were suffering from the absence of our wives, (but at the same time) we
also desired ransom for them. So we decided to have sexual intercourse with
them but by observing azl (withdrawing the male sexual organ before emission of
semen to avoid conception). But we said: We are doing an act whereas Allah’s
Messenger is amongst us; why not ask him? So we asked Allah’s Messenger (may
peace be upon him), and he said: It does not matter if you do not do it, for
every soul that is to be born up to the Day of Resurrection will be born.” Sahih Muslim, Number 3371. (also: Sahih Al-Bukhari,
Number 4138. Sahih Muslim, Number 3384.)
