vrijdag 13 november 2015

Rechts moet niet janken


Nog steeds is de rechtse mens verongelijkt en speelt hij de rol van underdog in het maatschappelijk debat, terwijl Wilders ondertussen virtueel op achtendertig zetels staat (1) en misschien straks wel de nieuwe premier wordt als het kabinet mocht klappen op het lek van de commissie stiekem. 

De ‘gewone Nederlander’ blijft het gevoel hebben dat hij niet gehoord wordt door het elitaire zootje daar in Den Haag, terwijl de bijdragen van rechts aan het vluchte-lingendebat toch volop op alle journaals te zien zijn geweest, variërend van het roepen ‘Daar moet een piemel in!’ tot het AZC’s  in de fik steken of auto’s van wethouders. En maar blijven volhouden dat de achterban van Wilders helemaal niet onderontwikkeld is…

Net als veel mensen heb ik me jarenlang geërgerd aan het linkse ‘cordon sanitair’ dat in ons land werd gelegd om dissidente personen met rechtse meningen, weliswaar minder demonstratief dan bij onze zuiderburen, maar toch voldoende om iedere burger het gevoel te geven dat klagen over het integratiebeleid gelijk stond aan racisme. Maar nu Nederland de nummer één is geworden van Europa in de afwijzende houding tegenover vluchtelingen en Geert virtueel de grootste is, kan niemand toch meer volhouden dat het rechtse geluid niet gehoord wordt. Zelfs bij de VARA mag je tegenwoordig vertellen wat je tegen asielzoekers hebt, dus wat wil je in godsnaam nog meer dan?!

Parlementaire democratie

Wat mij opvalt is dat rechtse mensen blijven klagen dat zij niet altijd hun zin krijgen, terwijl dat in een parlementaire democratie de normaalste zaak van de wereld is, dat je niet altijd je zin krijgt. Dat is verschil tussen een democratie en het systeem van Franco in de jaren zeventig of het Servië van Milosevic. Daar kregen de rechtse mensen altijd hun zin. En dat was net zo vervelend voor de linkse minderheid in die landen als het voor de rechts-liberale mensen vervelend was om te moeten leven in sovjet-dictaturen, want het is nooit leuk als jouw geluid niet gehoord wordt. Maar daar gaat het de rechtse Nederlander al lang niet meer om, dat hij niet gehoord wordt. Hij vindt het vervelend dat er nog steeds mensen bestaan met een linkse overtuiging. Hoe kan dat nou toch? Hebben ze het dan niet duidelijk genoeg uitgelegd?

Het subsidie-slurpende linkse zootje dat alle media controleert blijft maar liegen tegen de burgers en zal hen proberen af te houden van regeringsdeelname, met hun vieze zwartmakerij en verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog (Wat met rechtse demonstraties waarbij de Hitlergroet wordt gebracht niet een heel moeilijke associatie is) maar de burger pikt het niet meer! Althans, dat zeggen ze. Want dat is nu net het probleem in Nederland, de burger pikt het juist wel. Hij pikt het al veel te lang, omdat Nederlanders een stelletje ruggengraatloze jankerds zijn die pas beginnen te piepen en te mekkeren als het al te laat is. Als alle beslissingen al voor hen genomen zijn, omdat ze zaten te slapen op het moment dat ze hadden moeten opletten, toen er belangrijke wetten door de Kamer dreigden te worden aangenomen. Want toen had de Nederlander het te druk met voetbal, met Lingo, met Bert & Ernie of met een huilerige goede doelenactie. Politiek dat is maar saai, totdat de Nederlander in zijn portemonnee gepakt wordt, dan wordt hij opeens heel bewust en betrokken. Of als er een AZC in zijn achtertuin wordt geplant, dan begrijpt hij in één keer wat er (niet!) moet gebeuren en ook hoe die hele rotzooi in het Midden Oosten aangepakt moet worden. Dan is hij plots een Midden Oosten deskundige.

De verontruste burgers

De gewone Nederlander is een kankeraar die vaak slecht geïnformeerd is over de meeste kwesties waar hij zich kwaad over maakt. Ergens voelt hij dat er iets niet goed zit, maar hij weet niet precies wat en daarom roept hij maar dat de burger het niet langer pikt, dat die heren in Den Haag eens moeten oprotten of eindelijk eens doen wat de burger wil. Nederlanders zijn nog geen fascisten (ik geef ze nu nog het voordeel van de twijfel van ‘verontruste burgers’), maar die kant gaat het langzaam wel op. Ook in Spanje trouwens, waar volgens het programma ‘Andere Tijden’ (2) de Franco-politiek een comeback schijnt te maken via een zeer katholieke partij die daar nu in opkomst is, waar ook daadwerkelijk de oud-politici uit die tijd mee verbonden zijn. Toch iets om over na te denken als je weet dat ook de partij van Wilders niet democratisch is georganiseerd, wat één van de redenen is waarom de tweede sterke man van die partij Hero Brinkman eruit stapte.  

Op mijn blog Dark horse Essays krijg ik opvallend weinig lezers op artikelen
die een genuanceerd beeld geven van het islamdebat, terwijl artikelen met een harde aanval op de islam op grote lezersaantallen kunnen rekenen. De lezer laat mij duidelijk weten wat wel of niet gewenst is. Ik wordt doodgezwegen als ik mensen vraag verder na te denken en zaken in een historisch perspectief te plaatsen. Niemand heeft een boodschap aan Confucius' advies ‘leer van de geschiedenis’(of je zult gedoemd zijn het te herhalen). Nederlanders zijn eeuwig gedoemd alles te herhalen, want ze leren nergens van. Als er één ding categorisch fout gaat in ons land, dan is het wel dat we iedere keer opnieuw dezelfde fouten maken, omdat we telkens overnieuw beginnen en nooit het bestaande systeem verbeteren met behoud van de werkzame delen. Het is zelfs zo erg, dat van lopende (sociale) projecten nog niet eens de resultaten bekend zijn en ondertussen al nieuwe projecten worden opgestart. En in plaats van effectiever, probeert de Nederlander altijd alles leuker te maken, mensen te enthousiasmeren, niet begrijpend dat dit heel snel wegebt als er geen structurele basis is om het systeem te ondersteunen als we even niet ‘blij’ zijn en geloven in het positieve.   

De onheilsprofeet

De klaag-Nederlander is het natuurlijke tegenwicht tegen de blije Nederlander, de vrolijke eikel die als ‘mensenmens’ probeert ‘kleine wondertjes’ te bewerkstelligen waar geen enkele empirische basis voor is of ideologisch draagvlak. De zwartkijker die zichzelf steevast realist noemt, is altijd op zoek naar de pijnlijke feiten waarmee hij niet alleen zijn gelijk kan halen, maar waar hij ook zijn voortdurende onvrede mee in stand kan houden, want een dag niet gekankerd is een dag niet geleefd. En het is niet dat de problemen niet reëel zijn, maar er bestaat voor deze mens geen realiteit zonder problemen. Als je je er niet kwaad over kunt maken dan is het de moeite niet waard. In Amerika werd burgerrechtenactivist Marten Luther King bekend met zijn toespraak ‘I have a dream’, maar in Nederland zou dat een toespraak moeten zijn met de titel ‘I have a nightmare'…, dat spreekt mensen meer aan. Afkomstig van iemand die goed kan vertellen wat voor ellende we kunnen verwachten en hoeveel. Zo’n visionaire onheilsprofeet hebben we natuurlijk ook, met onze Geert. Hij voorspelt ons precies hoeveel tsunami’s van asielzoekers we kunnen verwachten en hoeveel moslims binnenkort op elke straathoek bommen zullen plaatsen en hoe diep het Brusselse monster in onze zak aan het graaien is en hoe het einde van zwarte piet, het einde zal zijn van de Nederlandse beschaving…

Ik heb ook liever dat zwarte piet gewoon zwart blijft, maar Jezus…er zijn belangrijkere dingen in het leven. Als ik ergens over mag klagen, dan is het wel die zieligheid van Nederlanders dat ze zich drukker maken om een volksfeestje dan over de werkelijke reden van de brandhaard in het Midden Oosten. Denken ze echt dat IS zomaar als een duveltje uit een doosje is gesprongen? Alles heeft een lange voorgeschiedenis en als dat je niet interesseert dan zul je op een dag met de gevolgen ervan geconfronteerd worden. Hogelijk verbaasd zijn de Nederlanders dat ze opeens geen recht meer hebben op verschillende voorzieningen die een paar jaar terug nog vanzelfsprekend waren (‘We hebben het toch maar goed in Nederland’), maar wie zich een klein beetje in de decentralisatie heeft verdiept, had van tevoren kunnen zien aankomen dat de burger genaaid zou gaan worden. Een beetje laat om nu te gaan huilen. En daarbij, je kunt het niet allebei hebben. Mensen hadden behoefte aan een rechts geluid, een stevige aanpak, een einde maken aan de bureaucratie, de burger meer invloed geven…en dat is nu precies wat ze van Den Haag krijgen. ‘Zoek het lekker zelf maar uit burger, met je eigen netwerk. Jij weet het allemaal zo goed en wij kunnen het niet meer betalen’. Je kunt nu eenmaal niet rechts lullen en links aan het subsidie-infuus blijven hangen. 

Sven Snijer