Volgens
de Syrische moslim-filosoof Bassam Tibi (1) is er een belangrijk verschil tussen
islam en het islamisme dat zich de laatste jaren zo sterk manifesteert op het
wereldtoneel. De eerste is een veertienhonderd jaar oude religieus-culturele
traditie, de laatste is een politieke religie die zich hiervan heeft
losgemaakt met als doel het scheppen van een nieuwe wereldorde volgens een
totalitaire ideologie.
Anders dan Wilders en veel islamcritici denken is niet
de islam zelf een totalitaire ideologie, maar de gepolitiseerde islam die begon
met de oprichting van de Islamitische Broederschap in Egypte in 1928.
Politiek-religieuze indoctrinatie
Ook
de AKP van Erdogan heeft zijn wortels in deze beweging, wat ieder jaar
duidelijker wordt met het optreden van de nieuwe ‘grote leider’ van Turkije,
die niet slechts een islamitische revival aanvoert van conservatieve snit, maar
die een Ottomaans Rijk op het oog heeft dat qua omvang de oude grenzen moet
herstellen van dit eens zo machtige imperium, plus een uitbreiding die Europa moet
omvatten. Door het bespelen van de Turken in de ‘diaspora’, door onder andere te
stimuleren dat ze veel kinderen krijgen met financiële voordeeltjes, is Erdogan
naast zijn politiek-religieuze indoctrinatie ook bezig met een
baarmoederoorlog*. Journalisten zijn in Turkije niet meer van hun
veiligheid zeker en de politieke tegenstanders van Erdogan verklaren dat hij het
woord ‘democratie’ niet in zijn woordenboek heeft staan.
De
bekende ‘lange arm van Ankara’ is veel dreigender geworden dan in het verleden
toen ze voornamelijk een Turks-nationalistische invloed vertegenwoordigde. De Turkse
staatsislam Dinayet was een product van Kemal Atatürk, die een sterke scheiding
wenste van kerk en staat in Turkije. Een andere Turkse religieuze organisatie
Milli Gürös die in Europa erg actief is, was voorheen de ideologische
tegenstander van Dinayet, maar sinds het aantreden van de zeer religieuze
Erdogan groeien de twee naar elkaar toe. Dat betekent voor Europa dat de
invloed van de Turkse overheid in toenemende mate een religieuze invloed is, of
beter gezegd een nationalistische religiositeit met islamistische
wortels. Hoe bedreigend dat is voor Europa met haar plurale samenleving en seculiere
waarden wordt al jaren uitgelegd door Bassam Tibi en in zijn boek uit
2012 getiteld ‘Islamism and Islam’(2) besteedt hij uitgebreid aandacht aan de AK-partij
van Erdogan.
Charter van
Hamas
Volgens
Tibi moeten politici en islamkenners zich niet verkijken op het gegeven dat het
zich allemaal voltrekt via de stembus, de opmars van de zogenaamd gematigde
islamisten. Wie de manifesten leest die de grondslag vormen van de Islamitische
Broederschap of het charter van Hamas (3) dat daar direct van is afgeleid, net
als de ideologie van de partij van Erdogan, heeft al snel in de gaten dat de
democratie voor dergelijke organisaties enkel een middel is
tot het doel. Het doel is een overheersende islamistische wereldorde en de
afschaffing van seculiere waarden. Tibi benadrukt dat het hier niet gaat over
de traditionele islam die hij vaak omschrijft als de ‘islamitische traditie’ (met
verschillende rechtsscholen, wetenschap, kunst, cultuur, mystiek, filosofie),
maar om een politieke islam die een door God gegeven orde wil afdwingen voor de
gehele wereld, die geen enkel respect heeft voor menselijke scheppingen als
democratie, seculariteit en mensenrechten. De meest extreme uitingsvormen van
deze ideologie zijn Al Qeada, IS, Al Shabab en anderen die zich met terreurdaden
bloedig manifesteren om hun doelen te bereiken, maar ook de niet-geweldadige
islamistische groeperingen (dat zijn er veel meer) hebben een totalitair
oogmerk, maar kiezen de weg van de ‘dubbele tong’. Voor het oog passen ze zich
aan de democratische rechtsstaat aan, maar hun uiteindelijke doel is om deze af
te schaffen. Voordat hij regeringsleider werd, zei de Turkse premier
Erdogan: ”Democratie is als een trein, we zullen uitstappen zodra
onze bestemming bereikt is.”
Religieuze waanideeën
Met de AKP aan het bewind wordt het voor onafhankelijke journalisten in Turkije iedere dag moeilijker om hun werk te doen. Vandaag werd bekend dat een nieuwsanker van het Turkse CNN in elkaar geslagen was
door vier mannen voor zijn huis (4), op 1 november 2015, twee dagen voor de Turkse verkiezingen.
Eén van de weinige mensen die zich nog consequent kritisch blijft uiten over Erdogan en zijn partij. Grote militaire parades die een treffende gelijkenis vertonen met die van de
communistische en fascistische leiders uit een recent verleden moeten laten zien dat
Turkije eensgezind is onder de religieus-nationalistische leiding van Erdogan
die van Turkije langzaam een theocratie probeert te maken, tot afschuw van de
Turken die geloven in de scheiding van kerk en staat en vrijheid van meningsuiting.
En dit Turkije krijgt vanwege een vluchtelingenprobleem dat ons heeft overvallen, opnieuw de kans van
Europa om zich te kwalificeren voor lidmaatschap van de Europese Unie. Ik zou in Europa nog liever twee of driemaal zoveel vluchtelingen opnemen (en zeer
goed integreren/assimileren) dan dat er 80 miljoen Turken bijkomen onder de
vlag van Erdogans religieuze waanideeën. Er
bestaat een video van één van Erdogan’s speeches uit de tijd dat hij
nog burgemeester was van Istanboel (1994 - 1998), waarin hij zegt:
“Je kunt niet
zowel seculier zijn als moslim! Je bent ofwel een moslim of seculier. Als
beiden samen komen, creëren ze een omgekeerd magnetisme [i.e.stoten elkaar af].
Het is een onmogelijkheid voor hen om samen te bestaan! Daarom is het niet
mogelijk voor een persoon om te zeggen ‘ik ben een moslim’ en dan te zeggen ‘en
ik ben ook seculier’. En waarom is dat? Omdat Allah, de schepper van de Moslim,
absolute macht heeft en heerschappij!”(5)
Er
is geen enkele indicatie dat Erdogan sindsdien zijn ideeën heeft veranderd over
dit onderwerp, want hij wordt momenteel omringd door islamistische adviseurs en
hij leest voornamelijk islamistische kranten. Zijn adviseur en minister van
buitenlandse zaken Ahmet Davutoglu is ook een islamist, met neo-Ottomaanse aspiraties
wat de Amerikanen heeft gealarmeerd, vooral vanwege de ‘imperialistische
toon’ van een in 2010 gehouden speech in Sarajevo waar hij zei “dat de Balkan,
de Kaukasus en het Midden Oosten allemaal beter af waren onder Ottomaanse
heerschappij; vrede en vooruitgang overheersten. Helaas is de regio geruïneerd
door verdeeldheid en oorlog sindsdien…Maar nu is Turkije terug, klaar om te
leiden of zelfs te verenigen.” Davutoglu:”We zullen deze (Ottomaanse) Balkan
opnieuw vestigen.”(6)
Antisemitisme
Wie
twijfelt of het islamisme waar ook Erdogans partij een vertegenwoordiger van is
echt wel zo gevaarlijk is, zou zich moeten verdiepen in het verschijnsel
antisemitisme in de islamitische wereld van vandaag. Bassam Tibi onderscheidt in zijn boek
twee soorten antisemitisme, de traditionele judeo-fobie (de problemen die
Mohammed ondervond om zijn nieuwe leer bij de joodse stammen ingang te doen
vinden en de weerslag van die strijd in de Koranteksten en in verschillende
ahadith en het moderne antisemitisme dat vaak wordt gecamoufleerd als antizionisme (tegen zionistische politiek)), maar dat in de praktijk bij
islamisten een onversneden jodenhaat is. Een schokkend feit waarvan weinig
mensen op de hoogte zijn, is dat het antisemitisme van de Islamitische
Broederschap, waar alle islamisten wereldwijd hun ideologie aan ontlenen,
geworteld is in -en gemodelleerd naar- het antisemitisme van de nazi-partij
van Adolf Hitler.
Het
antisemitisme van de islamisten overstijgt in hoge mate de Palestina-kwestie en
de politieke frustraties in die regio, want de Islamitische Broederschap werd
al opgericht twintig jaar voor het ontstaan van de staat Israël. Het antisemitisme
van de Broederschap zegt Tibi, is van een kosmische schaal en geldt als een
strijd tegen de ‘jood’ als het eeuwige kwaad die uit is op de
wereldheerschappij. Voor dit doel heeft de ‘jood’ zowel het communisme als het
kapitalisme uitgevonden, om zodoende de wereld verdeeld te houden en zelf
achter de schermen de macht naar zich toe te trekken, met name door christenen
(kruisvaarders) te bespelen, met als doel om de islam tegen te houden die de enige ware religie
is.
Er bestaan geen
gematigde totalitaire denkers
Dit
grote joodse wereldcomplot (uiteraard in samenwerking met vrijmetselaars en
andere occulte bewegingen!) is de verborgen reden waarom de islam in de moderne
tijd zo’n crisis doormaakt. Dat heeft niets te maken met de nuchtere
historische feiten die vertellen dat de islam vanaf 1500 in slaap is gesukkeld
op wetenschappelijk gebied, waardoor ze haar militaire kracht verloor en
veranderde van een wereldrijk (Ottomaanse Rijk) in een koloniaal gebied dat
zich alles van de Europese mogendheden moest laten welgevallen. Nee, er is een duistere
kosmische oorzaak die ervoor zorgt dat de islam nog steeds niet de wereld
domineert. Seyyed Qutb, de ideoloog van de Islamitische Broederschap schreef
in zijn boek ‘Our struggle with the jews’:
‘..dit is een langdurige oorlog die nooit zal eindigen, omdat de joden niets
minder willen dan de vernietiging van de religie islam…Omdat de islam hen
beteugeld heeft zijn ze onvergefelijk en vechten ze furieus door samenzweringen,
intriges en ook door gevolmachtigden die handelen in de duisternis tegen alles
wat de islam belichaamt.’
De Islamitische Broederschap heeft tegenwoordig weliswaar
het geweld afgezworen, maar haar ideologische structuur is nooit gewijzigd.
Verschillende islamistische groeperingen die deelnemen aan verkiezingen in
verscheidene landen, onderhouden naast hun ‘vreedzame’ politiek nog steeds
gewapende milities waarmee ze hun tegenstanders intimideren.
Westerse politieke leiders
Tibi
herhaalt eindeloos zijn stelling dat voor islamisten de democratie slechts een
middel is en geen doel. Tot zijn ergernis zetten steeds meer westerse politieke
leiders de deur wagenwijd open voor de gematigde islamisten zowel in het Midden
Oosten als in Europa en de VS, maar dat is een grote strategische fout. Er
bestaan geen gematigde totalitaire denkers, al is hun verschijningsvorm
aangepast aan wat westerse regeringsleiders wenselijk vinden en geven ze
politiek-correcte antwoorden. Het aanhoudend gebruik door islamisten van begrippen als
islamofobie, islamhaat, xenofobie en andere diskwalificerende termen voor
islamcritici (ook uit de moslimwereld zelf, zoals Tibi) duidt erop dat er in
het bewustzijn van deze mensen geen plaats is voor meningsverschillen. Je bent
wel of niet in overeenstemming met het uiteindelijke doel van een islamitische
wereldorde, die bovendien een uitvinding is van de latere tijd en geen
voorgangers heeft in de politieke modellen van de islamitische geschiedenis.
Islamitische
Staat
Er
heeft volgens Tibi nooit een islamitische staat bestaan (de romantisering van
Mohammeds bestuur van Medina), want de opeenvolgende islamitische rijken hadden
allemaal andere bestuursvormen van verschillende ideologische makelij. Dat ze
islamitisch waren wil niet zeggen dat de islam in die rijken een staatsmodel
vertegenwoordigde of dat de sharia universeel van toepassing was onder regie
van de islamitische overheid. Sharia in de traditionele betekenis was een
civiele rechtspraak, waarvan de uitkomsten sterk konden verschillen bij verschillende
juristen. Het was een zaak van bronnen vergelijken en een goede afweging maken
in een particuliere situatie, niet een universele rechtsorde van bovenaf opgelegd door de staat. De fatwa van ayatollah Khomeini tegen Salman Rushdie indertijd was
al een politieke vervalsing van de islamitische wet, waar volgens de schrijver Lucas
Catherine verschillende andere ayatollahs tegen geprotesteerd hebben. Bassam
Tibi noemt het islamisme daarom een ‘uitvinding’ van een traditie die nooit
bestaan heeft, niet in theologische, niet in juridische en niet in politieke
zin.
Van deze gevaarlijke politiek-religieuze fantasie is de partij van Erdogan dus een afsplitsing, zij het dat deze zich in Turkije schijnbaar democratisch verspreidt. Maar de intimidatie van tegenstanders, zowel in de politiek als in de media, het rechtstreeks beïnvloeden van het stemgedrag van moslims in Europa (7) en het megalomane paleis dat Erdogan recentelijk voor zichzelf heeft laten bouwen, laten zien dat we hier beslist niet met een gewone democraat te maken hebben, maar met een gevaarlijke demagoog met grootheidswaanzin en een verborgen agenda voor Europa. De 'sluipende islamisering' van Turkije, in de woorden van de Turks-Amerikaanse analist Zeyno Baran, voltrekt zich voor onze ogen. De politieke leiders in Europa moeten ontwaken uit hun droom, want een gematigd islamisme bestaat niet, net zo min als er gematigde nazi’s bestaan. Het antisemitisme en de afkeer van seculariteit, pluralisme en democratische waarden zijn bij beiden even sterk ingebakken.
Van deze gevaarlijke politiek-religieuze fantasie is de partij van Erdogan dus een afsplitsing, zij het dat deze zich in Turkije schijnbaar democratisch verspreidt. Maar de intimidatie van tegenstanders, zowel in de politiek als in de media, het rechtstreeks beïnvloeden van het stemgedrag van moslims in Europa (7) en het megalomane paleis dat Erdogan recentelijk voor zichzelf heeft laten bouwen, laten zien dat we hier beslist niet met een gewone democraat te maken hebben, maar met een gevaarlijke demagoog met grootheidswaanzin en een verborgen agenda voor Europa. De 'sluipende islamisering' van Turkije, in de woorden van de Turks-Amerikaanse analist Zeyno Baran, voltrekt zich voor onze ogen. De politieke leiders in Europa moeten ontwaken uit hun droom, want een gematigd islamisme bestaat niet, net zo min als er gematigde nazi’s bestaan. Het antisemitisme en de afkeer van seculariteit, pluralisme en democratische waarden zijn bij beiden even sterk ingebakken.
Sven Snijer
(5) A video clip of one of Prime Minister Erdogan’s speeches delivered during
his term as Istanbul’s Mayor, (1994-1998) http://www.youtube.com/watch?v=eg3hkWCnA8c
*17 maart 2017 De Turkse president Erdogan heeft zijn in Europa levende landgenoten opgeroepen meer kinderen te nemen om zo de invloed te vergroten. ,,Neem niet drie, maar vijf kinderen'', zei hij tijdens een campagnebijeenkomst in Eskisehir in het westen van Turkije.
Update: 1 januari 2016:
http://www.telegraaf.nl/buitenland/24936932/__Hitler_voorbeeld_voor_Erdogan__.html
1 januari 2016: (via Twitter)
