De
grote Moloch genaamd de Nederlandse overheid eist in een steeds vroeger stadium
haar eigendommen op. Kinderen van nul tot vier jaar worden nu geclaimd door het
afzichtelijke monster dat nog verder de gezinsintegriteit aan het uitkleden is,
zoals eerder de sociale voorzieningen en de privacy. Het meest storende ervan
is dat er eigenlijk geen filosofie achter schuil gaat, maar dat we te maken
hebben met een soort crisisbeheersing die de gevolgen van een mislukte integratie
moet verhelpen zonder dat het woord integratie genoemd wordt. Een zoveelste
stap van de overheid achter de voordeur, die ons in het kader van de
omwenteling in de jeugdzorg nog dichter bij een sociale dictatuur brengt.(1)
Verhulde motieven
Wie de krantenberichten hierover leest wordt vastgezogen in de vage omschrijvingen die ter motivatie moeten dienen voor de geplande maatregelen. Het plan zou bedoeld zijn om ‘kinderen op te vangen en te ontwikkelen die nu pas bij aanvang van de schoolcarrière ‘in beeld’ komen, zodat de leerlijn loopt van nul tot twaalf’. Het is de bedoeling dat al vroegtijdig de ‘talenten’ van de kinderen zullen worden opgespoord en ‘eventueel dreigende taal -en leerachterstanden’. Raadselachtige uitspraken als ‘basisscholen zouden van alle kinderen moeten weten wat voor kinderen ze binnen krijgen’ geven mij een raar gevoel in de onderbuik. Het is voorheen nooit een probleem geweest voor scholen om kinderen netjes overgedragen te krijgen van de peuterspeelzaal of van de thuissituatie -bij ouders die het kind graag langer in alle vrijheid zelf de wereld willen laten ontdekken- dus waarom is deze vroegtijdige informatie nu opeens zo van cruciaal belang? Heeft het soms vooral te maken met de summiere tekstgedeeltes over ‘gedragsproblemen’ en ‘taalachterstanden’ en is het geleuter over het ontdekken van talenten het camouflagemateriaal, omdat het zo pijnlijk is om duidelijk en ondubbelzinnig te zeggen dat er veel allochtone kinderen op scholen komen die de taal niet goed spreken en in andere opzichten ook niet goed gesocialiseerd zijn? Moeten we bij de lijst van ‘zorgjes’ ook vermelden ‘een flinke dosis aan religie gerelateerd antisemitisme, waardoor docenten een paar jaar later bijzonder veel weerstand ondervinden bij lessen over de Holocaust’? (2)
Wie de krantenberichten hierover leest wordt vastgezogen in de vage omschrijvingen die ter motivatie moeten dienen voor de geplande maatregelen. Het plan zou bedoeld zijn om ‘kinderen op te vangen en te ontwikkelen die nu pas bij aanvang van de schoolcarrière ‘in beeld’ komen, zodat de leerlijn loopt van nul tot twaalf’. Het is de bedoeling dat al vroegtijdig de ‘talenten’ van de kinderen zullen worden opgespoord en ‘eventueel dreigende taal -en leerachterstanden’. Raadselachtige uitspraken als ‘basisscholen zouden van alle kinderen moeten weten wat voor kinderen ze binnen krijgen’ geven mij een raar gevoel in de onderbuik. Het is voorheen nooit een probleem geweest voor scholen om kinderen netjes overgedragen te krijgen van de peuterspeelzaal of van de thuissituatie -bij ouders die het kind graag langer in alle vrijheid zelf de wereld willen laten ontdekken- dus waarom is deze vroegtijdige informatie nu opeens zo van cruciaal belang? Heeft het soms vooral te maken met de summiere tekstgedeeltes over ‘gedragsproblemen’ en ‘taalachterstanden’ en is het geleuter over het ontdekken van talenten het camouflagemateriaal, omdat het zo pijnlijk is om duidelijk en ondubbelzinnig te zeggen dat er veel allochtone kinderen op scholen komen die de taal niet goed spreken en in andere opzichten ook niet goed gesocialiseerd zijn? Moeten we bij de lijst van ‘zorgjes’ ook vermelden ‘een flinke dosis aan religie gerelateerd antisemitisme, waardoor docenten een paar jaar later bijzonder veel weerstand ondervinden bij lessen over de Holocaust’? (2)
De blonde plaaggeest
Ik
begrijp namelijk niet waarom kinderen van nul tot vier ineens niets meer leren
thuis, bij normale gemiddelde ouders. En waarom gemiddelde ouders niet het
verstand zouden hebben om met een eventueel probleemkind zelf naar de huisarts
te gaan, de Opvoedpoli of een kinderpsycholoog. Welke Neanderthalers moeten er eigenlijk in beeld komen met deze
nieuwe maatregel? Zoals het in diverse overheidsplannen de laatste jaren wordt
voorgesteld zijn ouders in principe niet toereikend om hun kinderen een
basisvoorbereiding te geven op het schooltraject, maar moeten alle kinderen
opeens in de gaten gehouden worden om de problemen op te sporen die de biologische
verwekkers nog niet hadden opgemerkt. Leve de professionals! Maar wat vreemd
dan toch dat uit de schrijver van dit artikel (en diverse blogs) een heel
redelijk en ontwikkeld persoon is gegroeid, want ik heb die vroegtijdige
observaties nooit gehad als kind. Mijn talenten liggen kennelijk dus nog steeds
begraven.
Als
ik het goed begrijp is dit weer een typisch staaltje Nederlandse debilisering,
waarbij we niet de onderontwikkelde ouders bij hun lurven pakken en ze dwingen
hun kinderen beter op te voeden, maar de overheid de opvoeding voor een deel
overneemt door in een nog vroeger stadium erbij te willen zijn, om op die
manier schade voor de maatschappij te voorkomen. Een dure grap en ook volkomen
overbodig als we in plaats daarvan het niveau van het ouderschap omhoog zouden
trekken, maar dan zitten we weer midden in het integratieprobleem en dat is al
zo’n pijnlijke discussie. ‘We mogen immers niet Wilders in de kaart spelen’
zeggen de politiekcorrecte sufferds in Den Haag. Dus daarom creëren ze een
kunstmatige verhoging van het ontwikkelingspeil van allochtone kinderen, zodat
de statistieken op zeker moment niet meer als munitie kunnen dienen voor die
blonde plaaggeest die over twee jaar de nieuwe premier dreigt te worden.
En
daarom is er nu dit plan, de zoveelste losse flodder. Dweilen met de kraan open,
want onderwijs is natuurlijk helemaal niet zo bepalend voor het opgroeien van
het kind. ‘Wat zegt u?!’ Ben ik nu aan het vloeken in het kinderparadijs onder
de zeespiegel? Iedereen met een beetje kennis van de ontwikkelingspsychologie
weet dat het klimaat thuis een veel belangrijker factor is bij de vraag of opgroeiende
kinderen later in maatschappij zullen slagen of niet. De verwachtingen van de
ouders voor hun kind, hun stimulans of juist het ontbreken daaraan, de bewuste
en onbewuste overtuigingen die ze op hun kinderen overbrengen, een positief of
negatief maatschappijbeeld, dat is op de lange termijn veel meer van invloed op
de manier waarop de jeugdige later in het leven zal staan. Een kind dat iedere
keer met haar moeder mee moet naar de dokter om te vertalen wat de dokter zegt,
dat is het echte probleem. Ouders die niet zelfredzaam zijn in deze
maatschappij kunnen hun kinderen ook niet voldoende op de samenleving
voorbereiden en ze ervoor behoeden op allerlei manieren af te glijden. School
kan hier maar ten dele een positieve invloed op uitoefenen want het hele
sociale, religieuze en culturele plaatje er omheen daar hebben ze geen vat op.
Maar omdat de overheid dit weigert in te zien of het moeilijk vindt dit toe te
geven, worden nu voor de zoveelste keer plannen
gelanceerd die beperkend en dwingend zijn voor competente ouders die
in alle rust thuis nog wat langer van hun opgroeiende kind willen genieten.
Sven Snijer
(1) http://www.telegraaf.nl/binnenland/23762961/__Alle_baby_s_naar_de_opvang__.html
(2) http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/3882271/2015/03/04/Holocaust-les-Bullshit-zeggen-de-leerlingen.dhtml
http://www.pressreader.com/netherlands/de-telegraaf/20150306/281745562851566/TextView
(1) http://www.telegraaf.nl/binnenland/23762961/__Alle_baby_s_naar_de_opvang__.html
(2) http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/3882271/2015/03/04/Holocaust-les-Bullshit-zeggen-de-leerlingen.dhtml
http://www.pressreader.com/netherlands/de-telegraaf/20150306/281745562851566/TextView
Update: 2 september 2015
Academici twijfelen al langer over nut voorschool
Veel peuterspeelzalen in Nederland doen ook aan 'voor-
en vroegschoolse educatie' (vve) ofwel de voorschool. Ze gebruiken daarvoor
programma's als Opstart Opnieuw, Kaleidoscoop en Piramide. De effectiviteit van
deze programma's wordt al langer betwijfeld in academische kringen. Ontwikkelingspsycholoog
Anne Keegstra concludeerde vorig jaar al dat de voorscholen zich nu vaak
richten op taalachterstand, en daarbij de oorzaak -- zoals een gebrekkige
algemene ontwikkeling - negeren. Onderwijsonderzoeker Roel van Steensel
concludeerde in 2006 dat kinderen die voor school het programma Opstap Opnieuw
hadden gevolgd, de kleuterklas niet verlaten met betere resultaten.
