Waar
de linkse elite zich lange tijd in allerlei bochten heeft gewrongen om het
gebruik van hoofddoekjes en boerka’s te bestempelen als teken van
vrouwenemancipatie, omdat vrouwen het recht moeten hebben hier zelf voor te
kiezen -met hardnekkige negatie van de sociale druk die op moslim-vrouwen wordt
uitgeoefend in een cultuur waarin de religie en de profeet boven iedere vorm
van kritiek verheven zijn- is er nu dan eindelijk een doorbraak geforceerd voor
de rechten van de vrouw, los van de knieval voor de islam. Het borsten
ontbloten met daarop feministische leuzen op het podium tijdens een
islamconferentie.(1) Het enige juiste antwoord op de middeleeuwse dogma’s van de
imams die vrouwen in onze cultuur willen terug dringen naar een ondergeschikte
positie, zoals ze dat in de islam gewend zijn.
Politieke islam
De
verwarring die momenteel bij links ontstaat is dat ze met deze actie geconfronteerd
worden met hun dubbele moraal van de afgelopen twintig jaar. Vanaf de jaren
zestig werd compromisloos gestreden voor de rechten van vrouwen op elk terrein,
gelijke kansen op de arbeidsmarkt, gelijke lonen, ‘baas in eigen buik’, vrouwenliefde
en in het algemeen voor maatschappelijke zelfstandigheid en onafhankelijkheid in
een tot dan toe door mannelijke waarden gedomineerde samenleving. En nu zijn er
met hulp van politiek links (die alle vreemde invloeden bleef zien als
culturele verrijking) grote groepen niet-westerse migranten hier gevestigd en
maakt de islam langzaam maar zeker een steeds duidelijkere opmars, met gerichte
religieuze en politieke doelstellingen. Voor veel moslims staat de religie
boven de door mensen gemaakte wetten en dientengevolge gebruiken ze het
democratisch bestel eerder voor hun eigen doeleinden dan dat ze zich ermee
identificeren. Democratie is voor hen geen doel, maar een middel voor de
aanvankelijk vreedzame verspreiding van de islam. Maar dat zal niet altijd zo
blijven, want het ‘ware geloof’ is vanuit haar ontstaansgeschiedenis bekend met
de tactiek van het geleidelijk aan incorporeren van andersdenkenden. Een
islamitische minderheid vraagt voor zichzelf uitzonderingsposities bij
zwembaden (enkel voor islamitische vrouwen of mannen), bij het practicum van
een medische opleiding (niet aangeraakt mogen worden), bij echtscheidingsrecht
(volgens de sharia) en zelfs bij begrafenisaangelegenheden(2), maar bij een
moslimmeerderheid in onze cultuur zal het snel afgelopen zijn met de democratische
beginselen en de universele rechten van de mens.
Westerse vrouwen
in de verdrukking
Ter
linkerzijde zijn de reacties gemengd, met weliswaar enige sympathie voor de
acties, maar met ook wat reserve bij de manier waarop het gebeurt. Eigenlijk vreemd,
want bij het linkse actievoeren tegen de Shell, tegen de walvisvaart of bij de krakersrellen
in de jaren tachtig was toch niets te gek en werd geen middel geschuwd om de
linkse agenda onder de aandacht te brengen. Janmaat werd ooit aan een blok
beton vastgeketend, omdat hij meningen verkondigde die tegenwoordig standaard
in de verkiezingsprogramma’s van alle linkse partijen te vinden zijn, dankzij
Pim Fortuyn en de beweging die hij op gang bracht. Benzineslangen doorsnijden,
brandstichting, straaljagers met bijlen bewerken, koelkasten van het dak van
een grachtenpand op de ME gooien, niets was links te dol om te laten zien wat
ze ergens van vonden. Maar de islamitische baardmannen die de vrouw terug naar
het aanrecht willen schoppen en haar permanent met begrafeniskleding willen
laten rondlopen in het straatbeeld, daar moet omzichtig mee worden
omgesprongen?
Feministen aller landen verenigt u! Buiten het feit dat deze
actie zeer gedurfd was en levensgevaarlijk (ze werden gelukkig enkel in elkaar
geschopt door de barmhartige gelovigen aldaar aanwezig) was ze ook broodnodig
om de vrouwenbeweging weer enig smoelwerk te geven. Een samenleving wordt niet veranderd
aan de vergadertafel, maar door de gebeurtenissen op straat, op de werkvloer en
in de probleemwijken waar het als eerste begint te schuren tussen islamitische
waarden en westerse vrijheden.(3) De no-go-area’s in verschillende Europese voorsteden
waar de politie al niet meer durft te komen en waar westerse vrouwen als ze
alleen over straat gaan vogelvrij zijn, omdat mensen uit andere culturen een
bepaalde gevoeligheid hebben voor dat loslopend wild.(4)
Westers
humanisme
"We kunnen zeggen dat de seksueel repressieve moraal een analogie constitueert in het instinctief-emotionele domein van wat censuur is in dat van de rede"
C.W. Rietdijk
Als
ontblote borsten niet het antwoord zijn op de radicale islam (of de gematigde
meelopers in de islam) dan weet ik niet wat het antwoord wel is. Naaktheid en
natuurlijkheid zijn het meest effectieve wapen tegen schaamte en culturele
dwang. Het patriarchaat dat ons met de islam tegemoet treedt, dat in het
christelijk geloof heeft moeten inbinden door de verloren strijd met de
natuurwetenschap, is een ernstige stap terug in onze culture ontwikkeling als
westerse samenleving. Wij kunnen ons geen waarden laten dicteren door een
geloof dat nog niet eens de beginselen van wetenschappelijke godsdienstkritiek
begrijpt (dat wetenschappers die in dit veld werken doodsbedreigingen stuurt)
en nog in een paradigma leeft van een God-gecentreerd universum, volkomen in
oppositie met het westerse mens-gecentreerde wereldbeeld. Het is ongelooflijk
dat het zogenaamde respect van de westerse mens voor een niet-verlichte religie
zover gaat dat we bereid zijn toe te zien hoe onze eigen rechten en vrijheden
in honderden jaren verworven, door harde strijd en de persoonlijk moed van
grote denkers en hervormers, zomaar laten aanvreten door groeperingen die openlijk
hun afkeer ervan uiten met hun premoderne politieke agenda. Hoeveel ruimte kun
je geven aan domheid en intolerantie als bewijs van je eigen redelijkheid? Het
is veel redelijker om onwaarheid aan te vallen en achteruitgang te benoemen als
achteruitgang en niet als ‘persoonlijke overtuiging’, want er is geen enkele
aanwijzing dat de in Europa opkomende islam een persoonlijke overtuiging zal
blijven. De islam is altijd een religie geweest met sterke maatschappelijke
worteling en ze heeft haar hele geschiedenis door vrijwel uitsluitend
gefunctioneerd in samenlevingsmodellen die in hun politieke -en sociale
structuur islamitisch waren.
Een reus met
lemen voeten
Het
grote probleem voor het westen is dat wij eigenlijk een reus zijn met lemen
voeten, omdat we voor onze energiebehoeften voor een groot deel afhankelijk
zijn van landen die geen vrijheid kennen zoals wij, zowel het Rusland van Putin
die journalisten laat verdwijnen, als de Arabische landen met hun barbaarse
religieuze wetten en middeleeuwse (antisemitische) preken op de televisiezenders.
Maar niet alleen de jarenlange theologische blindheid van politiek links speelt
ons parten, dat altijd veronderstelde dat de gastarbeiders van toen socialisten
zouden worden (met religie als culturele omlijsting ) en nooit had gedacht dat
de islamitische identiteit bij de jongere generaties alleen maar sterker zou
worden. Bij liberale westerse leiders zien we een gespeelde domheid die gefundeerd wordt door een verkeerd
begrepen eigen belang. We zijn altijd zo afhankelijk geweest van de olie en de
strategische bondgenootschappen met foute landen in het Midden-Oosten, dat onze
politieke leiders nooit in het openbaar zullen zeggen wat ze werkelijk van de
islam vinden als ‘vredesreligie’ en wat ze veronderstellen dat de uitwerking
zal zijn op ons maatschappelijk systeem van nóg tien jaar vluchtelingen uit
voornamelijk islamitische landen. Ze mogen de oliesjeiks niet voor het hoofd
stoten daarom zijn hun woorden over vrijheid en democratie voor een groot deel opgeblazen
retoriek. En ook vertegenwoordigers van de grootste Amerikaanse banken schijnen
regelmatig het vliegtuig te nemen naar de golfstaten om een miljardje bij te
lenen tegen torenhoge rentes, als ze weer eens met teveel risico hebben
gespeculeerd met Amerikaans geld.
Ideologische uitholling
Vanwege
dit soort onfrisse verbindingen tussen onze cultuur en die van andersoortige samenlevingen
moeten wij op burgerlijk niveau boeten voor de tactische overwegingen die
gelden op het hoogste niveau van machtsuitoefening. De discussie over de islam
en het westen wordt continu vervuild door niet-rationele overwegingen, waardoor
datgene wat overduidelijk is voor iedereen (dat IS zich kan beroepen op praktijken
die in de vroege islam ook gebruikelijk waren) door de elite van links tot
rechts steeds in twijfel wordt getrokken met een vals beroep op de meerderheid
van gematigde moslims. Al jarenlang blijkt dat de gematigde moslims net zo min
de grens durven te overschrijden naar wetenschappelijke godsdienstkritiek in de
islam en dat ze bovendien op het internationale toneel volledig aan de kant worden
geschoven door de fundamentalisten, wat daar ook de oorzaken van zijn. En dat
de fundamentalisten ondanks hun wreedheid en barbaarsheid wel heel duidelijk de
vinger op de zere plek kunnen leggen wat menig moslim in de huidige tijd zo
aanspreekt; de ondergeschikte positie van de islam in de wereld, die
historisch-religieus er één hoort te zijn van dominantie, omdat met Allah aan
zijn zijde de profeet in het verleden meerdere malen de overwinning behaalde
voor het geloof tegenover een overmacht. Die islamitische overwinning is nu echter
verder weg dan ooit en daarom denken de haatpredikers dat ze de westerse
cultuur van binnenuit moeten uithollen met hun achterhaalde woestijn-waarheden,
zodat ze niet met militaire middelen de macht hoeven te grijpen, maar door de
morele verzwakking van de westerse identiteit en eigenwaarde.
Het nieuwe
feminisme
Doen
ze dat niet dan dreigt voor grote groepen moslims het gevaar van geloofsafval,
want dat is de uiteindelijke prijs van echte modernisering. En de eerste stap
op weg naar het inperken van de westerse vrije geest is het ondergraven van de
rechten van vrouwen, want daarmee slaan ze twee vliegen in één klap. Ze krijgen
met religieuze middelen controle over westerse vrouwelijke bekeerlingen, die
zich zullen keren tegen feministische waarden en ze slaan een groot gat in de
eigenwaarde van westerse mannen, die als product van de postmodernistische waardevervaging
en het (doorgeschoten) feminisme, in meerdere opzichten gefeminiseerd zijn en dus
geen antwoord weten op het haantjesgedrag van de islamitische kolonisator. ‘Mannelijk’
gedrag is in onze cultuur lange tijd afgestraft, omdat het een teken zou zijn
van anti-feminisme en een voortzetting van de oude patriarchale structuur.
Maar
dat is allang verleden tijd en discussies over waarom er zo weinig vrouwen in
het topsegment zitten van het bedrijfsleven zijn volkomen achterhaald. Die
dingen hebben ondertussen hun natuurlijk evenwicht gevonden, want er is niemand
die vrouwen vandaag de dag tegenhoudt als ze werkelijk vooruit willen of aan de
top willen komen van politiek of bedrijfsleven. Meerdere vrouwelijke premiers
en ministers en een daadkrachtige eurocommissaris hebben dat al laten zien. Het
nieuwe feminisme moeten we niet zoeken aan de top van de maatschappelijke
ladder, maar helemaal onderaan die ladder. Dat is het vernieuwde
bewustwordingsproces van het feminisme. Een discussie over het basisrecht van
vrouwen om zichzelf te zijn, over zichzelf te beschikken en niet te worden
versmald tot een religieus stereotype mens, dat gecontroleerd moet worden op
straat, op het werk of binnen het religieus voorgeschreven gezinsleven. Dus ophouden
nu met het relativistische gezwam van de culturele zelfhaters die bezig zijn
het ware feminisme te vervalsen, maar kin omhoog en de borsten vooruit!
Sven Snijer
(1)http://www.joop.nl/wereld/detail/artikel/33824_femen_activisten_bestormen_podium_islam_conferentie/
(3) Muslim
Gangs Take Control of 55 Zones in Sweden
(4)Islamic
Rape Wave in Norway https://www.youtube.com/watch?v=xoiCYwoJKrE
