vrijdag 31 juli 2015

Gespeelde verbazing bij de politiek


Het schijnt dat het CDA en D’66 zich zorgen beginnen te maken over de zorg aan jeugdigen nu deze is overgegaan naar de gemeenten. Vera Bergkamp excuseert haar partij door te beweren dat de links-liberalen pas hadden ingestemd met de nieuwe jeugdwet nadat staatssecretaris Van Rijn had ‘beloofd’ dat jeugdigen de behandeling die vorig jaar begon dit jaar gewoon zouden kunnen afmaken. En helaas…dat blijkt het zoveelste fabeltje aangaande de Transitie(1). De VNG belooft 'zorgcontinuïteit', maar dat moet al uit de reservepotjes komen.

Kan het misschien zo zijn dat mevrouw Bergkamp en alle Tweede Kamerleden die met de drievoudige overheveling van zorgtaken van het Rijk naar de gemeenten hebben ingestemd in een ietwat kinderlijke veronderstelling verkeerden dat de Sociale Wijkteams een substantieel deel van de toestroom van jeugdigen naar specialistische hulp overbodig zou maken? En dat dit nu helemaal niet blijkt te gebeuren?! Dat het niet meer dan 3 à 4 procent(2) betreft die op die manier (met vermoedelijk lichte problematiek) geholpen wordt, terwijl de meeste zorgtrajecten gewoon nog langs de oude routes lopen en dat daarmee een gigantische misrekening is ontstaan voor de verwachte zorgkosten voor de gemeenten? De gemeenten was een utopie voorgespiegeld dat een groot deel van de zorg aan jeugdigen via het ‘gratis’ eigen netwerk zou worden gerealiseerd, omdat er een heftige campagne is geweest vanuit de overheid -in navolging van de stemmingmakerij door de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling- om alle kindeigen problematiek verdacht te maken en te doen alsof de halve Nederlandse jeugd onterecht met autisme of ADHD is gediagnosticeerd. Nu blijken de serieuze problemen waar jeugdigen mee kampen vaak toch niet zo ingebeeld.

'Vertrouwen'

Maar ondertussen werd er al voor de Transitie in werking ging flink bezuinigd op de kenniscentra voor specialistische hulp, want de vrolijke gemeenten zouden de problemen van de kindertjes wel wegtoveren door buurtparticipatie en de inzet van ‘Eigen Kracht’. Autisme? Dat is maar een labeltje dat je erop plakt! Suïcidaal-depressief? Kom op zeg, er is niets dat een fijne muziekles of een middagje paardrijden niet kan verhelpen! Tja, gemeenten…Het ziet er naar uit dat de nog even hoge zorgkosten met een valse belofte van het kabinet van preventieve aanpak vanuit de wijk om ze te drukken, op jullie bordje wordt neergelegd zonder een duidelijke controle op de uitvoering (zonder oormerk), want in Nederland hebben we toch gewoon ‘vertrouwen’? Het principe van vrije-marktwerking(3) toepassen op de zorg voor de meest kwetsbaren in de samenleving, net als in de financiële wereld waar voor de crisis van 2008 het geloof in de zelfregulering van de markt ook zo hemelhoog was en waar dat uiteindelijk zo fantastisch heeft uitgepakt.

Sven Snijer